Vista normal Vista MARC Vista ISBD

Intempériome / Xela Arias

por Arias, Xela (1962-2003) [autor/a]; Zúñiga, Iolanda [prologuista].
Tipo: materialTypeLabelLibroSeries: Poesía (Xerais) ;73.Editor: Vigo : Xerais , 2021 Edición: Ed. especial.Descrición: 60 p. ; 21 cm + 1 disco compacto, 1 caderno.ISBN: 9788491218944.Materia(s): Morte | Poemas musicadosRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña
Contido:
Caderno de notas e CD coa gravación dos poemas na voz de Xela Arias cos músicos Pablo Carrera, Macarena Montesinos e Elena Vázquez Ledo
Resumo: «Intempériome», o derradeiro libro de poemas publicado por Xela Arias en 2003, racha, desde o propio título, as convencións lingüísticas para facer un uso libre, exploratorio e rebelde da sintaxe e da voz, examinando o territorio da existencia, do amor e da morte. A través dos versos flúe a sinceridade dunha poeta aberta, espida, que rompe a palabra para inxectarlle significados contestatarios e invocar a lectora ou lector a que se libere da alienación. En palabras da poeta Iolanda Zúñiga, que se dirixe a Xela Arias no limiar do libro, «Íspeste para asimilar, sen estorbos, o alento do suburbial» Lista(s) nas que aparece este ítem: Recomendacións en feminino
    valoración media: 0.0 (0 votos)
Non existen ítems para este rexistro

Esta edición especial, feita con motivo da celebración das Letras Galegas 2021, consta dun estoxo que contén o libro de poemas Intempériome, un caderno de notas e un CD coa gravación dos poemas na voz de Xela Arias acompañada dos músicos Pablo Carrera, Macarena Montesinos e Elena Vázquez, baixo a dirección de Fernando Abreu.

Caderno de notas e CD coa gravación dos poemas na voz de Xela Arias cos músicos Pablo Carrera, Macarena Montesinos e Elena Vázquez Ledo

«Intempériome», o derradeiro libro de poemas publicado por Xela Arias en 2003, racha, desde o propio título, as convencións lingüísticas para facer un uso libre, exploratorio e rebelde da sintaxe e da voz, examinando o territorio da existencia, do amor e da morte. A través dos versos flúe a sinceridade dunha poeta aberta, espida, que rompe a palabra para inxectarlle significados contestatarios e invocar a lectora ou lector a que se libere da alienación. En palabras da poeta Iolanda Zúñiga, que se dirixe a Xela Arias no limiar do libro, «Íspeste para asimilar, sen estorbos, o alento do suburbial»

1º-2º BAC

Coa tecnoloxía Koha